“Yok artık” dedim,
“İnsan bu kadar mı unutur?”
Hani bir tesadüf olur,
Bir vesile olur,
Bir sebep olur,
Bir şey olur,
Geçmişin kara yüzü yüzünde durur.
Bakarsın, bakarsın da,
Sanki o hiç yaşanmamış gibi olur.
Ya sen aynı kadın değilsindir artık
Ya da
O hala aynı adamdır!
Aynı yerlere aynı şekilde bakar.
Aynı günahlara aynı şekilde dokunur.
Aynı kişilere aynı yalanları söyler.
Değişen sensindir.
Ne eskisi gibi bakar,
Ne eskisi gibi dokunur,
Ne de aynı yalanları söylersin!
-en azından.
Oturur düşünürsün sonra,
Muhteşem hataların olmuştur!
O da onlardan biridir sadece,
Hepsi budur.